Chalazion: Onschuldig hard bultje in de ooglidrand
Een chalazion is een klein knobbeltje of bultje in de ooglidrand, veroorzaakt door een verstopping van een kleine talgklier. Deze goedaardige ooglidaandoening ziet er vreemd uit, maar de olie en het pus die in het bultje zitten, verdwijnen in de meeste gevallen na enkele weken spontaan. Het bultje zelf verwijderen is in elk geval geen goed idee, maar een warmtebehandeling en goede ooglidhygiëne, in combinatie met medicatie en/of eventueel chirurgie, zijn mogelijke behandelingsmethoden.
Synoniemen chalazion
Een chalazion is ook gekend onder deze synoniemen:
- hagelkorreltje
- Meibom klier lipogranuloom
- porose
Epidemiologie bultje op één van de oogleden
Een chalazion kan op elke leeftijd voorkomen, maar patiënten tussen de dertig en vijftig jaar worden vaker getroffen, waarschijnlijk door
hormonale veranderingen. Zowel mannen als vrouwen worden in gelijke aantallen getroffen. Over chalazion zijn geen specifieke incidentie- en prevalentiegegevens bekend.
Risicofactoren ooglidaandoening
Een slechte ooglidhygiëne, zoals het aanraken van de ogen met vuile
handen, en het eerder hebben van chalazia (meervoud van chalazion), verhogen de kans op het ontwikkelen van een chalazion. Bovendien komt de
ooglidaandoening vaker voor bij patiënten met
rosacea, een
huidaandoening die roodheid en gezwollen bulten onder de huid veroorzaakt, en die ook de ogen kan aantasten, wat leidt tot
oculaire rosacea. Ook bij patiënten met (chronische) blefaritis (een
ontsteking van de ooglidranden) komt een chalazion vaker voor. Andere risicofactoren zijn seborree, leishmaniasis en tuberculose.
Oorzaken: Eerst strontje, daarna chalazion
Een chalazion ontstaat vaak na een
hordeolum, beter bekend als een “strontje”, waarbij het ooglid pijnlijk, gezwollen en rood aanvoelt. Wanneer de afvoergangen van een van de Meibom-klieren verstopt raken, ontwikkelt zich een chalazion. Deze klieren bevinden zich in het ooglid, direct achter de
wimpers, en produceren een dunne, olieachtige vloeistof die het oog smeert.
Symptomen: Hard en onschuldig knobbeltje in de ooglidrand
Bij een chalazion voelt de patiënt een stevig
knobbeltje in de ooglidrand ter grootte van een erwt. Dit knobbeltje verschijnt meestal als een
wit bultje op het ooglid, dat kan voorkomen op het onderste of bovenste ooglid. In de meeste gevallen is een chalazion niet
pijnlijk, maar kan het wel gevoelig zijn. Soms ervaart de patiënt
tranende ogen. Bij een groter chalazion kan de
gezichtsscherpte verminderd zijn, vooral als het bultje druk uitoefent op het hoornvlies, wat kan leiden tot
astigmatisme, een
hoornvliesaandoening. Ook
fotofobie, ofwel overgevoeligheid voor licht, kan optreden. Tot slot kan de patiënt
gezwollen oogleden en
rode oogleden ervaren.
Diagnose en onderzoeken
Oogheelkundig onderzoek
De oogarts onderzoekt de structuur van de oogleden, de huidtextuur van de oogleden, de basis van de wimpers, en de talgklieropeningen met behulp van lichtvergroting bij een
oogonderzoek. Op basis van de zichtbare symptomen bevestigt de arts de diagnose van een chalazion.
Diagnostisch onderzoek
In zeldzame gevallen kan de patiënt een andere aandoening hebben, zoals
huidkanker. In dergelijke gevallen voert de arts een huidbiopsie uit om de diagnose te bevestigen.
Differentiële diagnose
Soms verwart de oogarts een chalazion met een hordelium of strontje (een ontstoken ooglid). Een strontje is meestal pijnlijker en bevindt zich vaak dichter bij de oppervlakte van het ooglid dan een chalazion. Een chalazion kan ook lijken op verschillende andere aandoeningen, waaronder:
Behandeling ooglidrandontsteking
Zelfzorg
Veelal behoeft een chalazion geen behandeling en verdwijnt deze spontaan binnen de maand. Het is niet aangeraden om een chalazion uit te knijpen of erop te duwen. De patiënt kan ter verlichting van de symptomen warme kompressen op het ooglid plaatsen, ten minste vier tot zes keer per dag gedurende tien tot vijftien minuten. Lauw water is het meest comfortabel voor de patiënt. Dit helpt vaak om de geharde oliën vrij te maken, waardoor het genezingsproces kan versnellen.
Professionele medische zorg
Antibiotische zalf of
steroïde oogdruppels kunnen de klachten van een chalazion verlichten. Het is belangrijk dat de patiënt hierbij de juiste
oogdruppelrichtlijnen volgt. Een chalazion dat in omvang toeneemt of het gezichtsvermogen bedreigt, kan door een oogarts operatief worden verwijderd. Normaal gesproken blijft er geen
litteken achter, omdat de ingreep via de binnenkant van het ooglid plaatsvindt. Een andere behandelingsoptie is een steroïde
ooginjectie.
Prognose ontsteking van de ooglidranden
De prognose voor een chalazion is doorgaans uitstekend. In de meeste gevallen herstelt de patiënt volledig na behandeling.
Complicaties aandoening
Hoewel een chalazion vaak spontaan geneest, kan het soms een litteken achterlaten op het ooglid. Dit komt vaker voor na een operatie om de chalazion te verwijderen. In zeldzame gevallen kan de patiënt een verlies van wimpers of een kleine inkeping in de rand van het ooglid ervaren. Bovendien heeft een chalazion de neiging om terug te keren.
Preventie: Vroege opsporing en behandeling
Dagelijkse reiniging van de ooglidrand kan helpen om een chalazion of strontjes te voorkomen. Hiervoor kan de patiënt speciale oogreinigingsproducten of verdunde babyshampoo gebruiken. Preventieve antibiotische zalf of orale medicatie (medicatie die via de mond wordt ingenomen) kunnen ook nuttig zijn voor preventie.
Lees verder