Codeïne: Toepassingen en bijwerkingen van het medicijn
Codeïne is een veelgebruikte opioïde pijnstiller die werkt door het blokkeren van pijnsignalen die via de zenuwen naar de hersenen worden gestuurd. Dit medicijn wordt voorgeschreven voor de behandeling van matige tot ernstige pijn en kan ook worden gebruikt om een kriebelhoest te verlichten. Codeïne wordt meestal oraal ingenomen en kan, net als andere geneesmiddelen, bijwerkingen veroorzaken, waaronder braken, constipatie, jeuk, duizeligheid en slaperigheid. Hoewel ernstige bijwerkingen zeldzaam zijn, is het belangrijk om bij ernstige of aanhoudende bijwerkingen contact op te nemen met een arts. Codeïne werd ontdekt in 1832 door de Franse chemicus Pierre Jean Robiquet.
Toepassingen van codeïne
Codeïne kan effectief zijn voor het verlichten van matige tot ernstige hoofdpijn. /
Bron: Geralt, PixabayPijnbestrijding
Codeïne wordt door artsen voorgeschreven voor de behandeling van matige tot ernstige
pijn. Dit opioïde
pijnstillend middel wordt vaak gebruikt om pijn te verlichten die voortkomt uit aandoeningen zoals
rugpijn,
fibromyalgie (chronische aandoening gekenmerkt door pijn en
vermoeidheid),
artrose (reumatische aandoening van het gewrichtskraakbeen) en
hoofdpijn.
Hoestverlichting
Codeïne wordt ook gebruikt om een
kriebelhoest of droge hoest bij volwassenen te verlichten. Als het
hoestprikkeldempend medicijn na drie weken geen effect heeft, is het raadzaam om een arts te raadplegen.
Andere toepassingen
Codeïne kan ook nuttig zijn bij het verlichten van
kankerpijn, hoewel bij deze patiënten vaak meer bijwerkingen optreden. Soms wordt codeïne ingezet voor het bestrijden van ernstige diarree.
Contra-indicaties van codeïne
Codeïne is niet aanbevolen voor de behandeling van een kriebelhoest bij kinderen jonger dan twaalf jaar, omdat dit kan leiden tot
ademhalingsfalen. Patiënten die vóór hun achttiende levensjaar een
tonsillectomie (verwijdering van de keelamandelen) en/of adenoïdectomie (verwijdering van de neusamandelen) hebben ondergaan om
obstructieve slaapapneu te behandelen, mogen geen codeïne gebruiken, aangezien dit ook het risico op ademhalingsfalen vergroot. Zwangere vrouwen dienen hun arts te raadplegen, omdat codeïne mogelijk niet geschikt is, vooral niet in de laatste weken van de zwangerschap. Codeïne is ook niet aanbevolen tijdens de
borstvoedingsperiode, omdat het kan leiden tot opiaattoxiciteit bij de baby. Andere patiënten voor wie codeïne niet geschikt is, omvatten mensen met:
Het gebruik van monoamine-oxidaseremmers (MAO-remmers) in combinatie met codeïne wordt afgeraden.
Codeïne is verkrijgbaar in verschillende formuleringen, waaronder tabletten, capsules, hoestsiroop, injecties en orale oplossingen. Het medicijn kan leiden tot constipatie; patiënten wordt aangeraden om een vezelrijk dieet te volgen, rijk aan groenten, fruit en volkorenproducten, en voldoende vocht, vooral
water, te drinken. Indien nodig kan de arts een
laxeermiddel voorschrijven om constipatie te voorkomen. Bij pijn nemen patiënten codeïne meestal totdat de pijn verdwijnt, wat vaak enkele dagen duurt. Voor chronische pijn kan codeïne langdurig worden ingenomen. Wanneer codeïne wordt gebruikt als hoestprikkeldempend middel, is het doorgaans voldoende om het enkele dagen te gebruiken. Codeïne werkt bij de meeste patiënten binnen een half uur, met een maximaal effect na twee uur, en de effecten duren doorgaans drie tot zes uur.
Bijwerkingen van codeïne
Slaperigheid is een veelvoorkomende bijwerking van codeïne. /
Bron: Unsplash, PixabayVeelvoorkomende bijwerkingen
Codeïne kan bijwerkingen veroorzaken zoals sufheid,
slaperigheid, vertraagd reactievermogen en
constipatie. De combinatie van codeïne met
alcohol kan de sufheid verergeren. Minder vaak komen ook bijwerkingen voor zoals
jeuk,
misselijkheid,
braken, een
droge mond,
miosis (vernauwde oogpupillen),
duizeligheid,
orthostatische hypotensie (plotselinge duizeligheid bij het opstaan),
tintelingen in de
vingers en tenen,
wazig zien,
bronchospasmen (spierkrampen in de luchtpijp met ademnood), tremoren (
bevingen), zwakte,
buikkrampen,
urineretentie (onvolledige blaaslediging) en
stemmingswisselingen (euforie of dysforie). Patiënten kunnen ook verminderd pijnbesef ervaren bij andere verwondingen, zoals aan de
voeten.
Zeldzame en ernstige bijwerkingen
Zeldzame bijwerkingen van codeïne zijn onder andere
anafylaxie (ernstige allergische reactie), slaapapneu, epileptische aanvallen,
acute pancreatitis (
alvleesklierontsteking) en ademhalingsfalen. Langdurig gebruik van codeïne kan leiden tot variabele effecten op lange termijn, zoals verminderd libido,
apathie (gebrek aan motivatie) en
geheugenverlies. Sommige patiënten ontwikkelen een
allergische reactie op codeïne, wat kan leiden tot gezwollen huid en
huiduitslag (
netelroos).
Afhankelijkheid en ontwenningsverschijnselen
Zoals bij andere opioïden kan langdurig gebruik van codeïne leiden tot lichamelijke afhankelijkheid. Bij plotseling stoppen kunnen ontwenningsverschijnselen optreden, zoals een sterk verlangen naar de medicatie,
loopneus,
geeuwen,
zweten, slapeloosheid, zwakte,
maagkrampen, misselijkheid, braken, diarree,
spierspasmen,
koude rillingen,
prikkelbaarheid en pijn. Om ontwenningsverschijnselen te minimaliseren, dient codeïne geleidelijk te worden afgebouwd onder begeleiding van een arts.
Lees verder