Bronchopneumonie: Ontsteking luchtpijpvertakkingen & longen
Bronchopneumonie (lobulaire pneumonie) is een type longontsteking waarbij zowel de alveoli (longblaasjes) in de longen als de bronchiën (luchtpijpvertakkingen) aangetast zijn. De symptomen van bronchopneumonie variëren van mild tot ernstig en bestaan uit onder andere hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en koorts. Bacteriële, virale of schimmelinfecties van de borstkas liggen aan de basis van bronchopneumonie. Kortademigheid, slijm ophoesten en pijn op de borst zijn enkele tekenen van dit type longinfectie. De aandoening behandelt de arts met medicijnen. De vooruitzichten voor behandelde patiënten zijn goed; zij zijn binnen enkele weken hersteld. Onbehandeld leidt de ziekte echter tot ernstige complicaties, waaronder de dood. Zich laten vaccineren en enkele andere preventieve tips verlagen het risico op het ontwikkelen van bronchopneumonie.
Epidemiologie van bronchopneumonie
Bronchopneumonie is de meest voorkomende vorm van een
longontsteking bij kinderen en de belangrijkste doodsoorzaak als gevolg van een infectie bij kinderen jonger dan vijf jaar.
Oorzaken: Ontsteking van luchtpijpvertakkingen en longen
Bronchopneumonie is een speciaal en ernstig type longontsteking die veroorzaakt is door schimmels, virussen of bacteriën. Deze infectie veroorzaakt een zwelling van de longblaasjes in de longen, waardoor ze vloeistofachtige pus gaan ontwikkelen. De longblaasjes zijn speciale dunne luchtzakstructuren in de longen. Zowel de longen als de bronchiën (luchtpijpvertakkingen) zijn aangetast bij bronchopneumonie.
De meest voorkomende oorzaak van bronchopneumonie is een bacteriële longinfectie, bijvoorbeeld veroorzaakt door volgende bacteriën.
Virale en schimmelinfecties van de longen veroorzaken ook een longontsteking. Schadelijke kiemen dringen de bronchiën en longblaasjes binnen via de ademhaling, en beginnen zich te vermenigvuldigen. Het immuunsysteem van het lichaam produceert witte bloedcellen die deze kiemen aanvallen, wat
ontstekingen veroorzaakt. De symptomen ontstaan vaak door deze ontsteking.
Risicofactoren van ernstig type longontsteking
Aandoeningen
Enkele aandoeningen verhogen het risico op de totstandkoming van bronchopneumonie:

Roken vormt een risicofactor voor bronchopneumonie /
Bron: Geralt, PixabayOmgevingsfactoren
Omgevingsfactoren voor het ontwikkelen van bronchopneumonie zijn onder andere:
De aandoening is een veel voorkomende vorm van een
ziekenhuisinfectie.
Symptomen
De symptomen van bronchopneumonie variëren, afhankelijk van de ernst van de aandoening en ook de leeftijd van de presentatie. De symptomen zijn vaak ernstiger bij patiënten met een zwakker immuunsysteem, zoals jonge kinderen, ouderen of patiënten met bepaalde aandoeningen of patiënten die specifieke medicijnen gebruiken.
Volwassenen en ouderen
Symptomen van bronchopneumonie bij volwassenen en ouderen zijn:
Kinderen
De presentatie van bronchopneumonie bij
baby’s en kinderen is vaak anders:

Een uitgebreid bloedonderzoek is nodig /
Bron: Frolicsomepl, PixabayDiagnose en onderzoeken
Vraaggesprek en lichamelijk onderzoek
Een arts bekijkt de
medische geschiedenis en voert vervolgens een lichamelijk onderzoek uit. Hij gebruikt een stethoscoop om naar de
longgeluiden te luisteren. Dit medisch onderzoek staat bekend als een
auscultatie. Het horen van piepende of borrelende geluiden is vaak geassocieerd met bronchopneumonie.
Diagnostisch onderzoek
De symptomen zijn echter vergelijkbaar met een verkoudheid of de griep, waardoor het voor de arts een uitdaging vormt om een juiste diagnose te stellen. De arts zet bijgevolg nog enkele onderzoeken in om het type en de ernst van de aandoening te bepalen:
- arteriële bloedgassen: Artsen gebruiken deze test om het zuurstofgehalte in het bloed te bepalen.
- een bloedonderzoek: Een bloedonderzoek onthult tekenen van een infectie, zoals een abnormaal aantal witte bloedcellen.
- een bronchoscopie: De arts plaatst bij dit inwendig kijkonderzoek een dunne buis met een lichtje en een camera door de mond, door de luchtpijp en in de longen om de longen beter te kunnen beoordelen.
- een pulsoximetrie: Dit is een test die de arts gebruikt om de hoeveelheid zuurstof die door de bloedbaan stroomt te berekenen.
- een röntgenfoto van de borstkas (thoraxfoto) of een CT-scan: Dankzij deze beeldvormende onderzoeken krijgt de arts een beeld van de longen en ziet hij tekenen van een infectie.
- een sputumcultuur: Een sputumcultuur is een laboratoriumtest die infecties detecteert van het slijm dat een patiënt heeft opgehoest.
Behandeling van infectie in longen
De behandeling van bronchopneumonie hangt af van het type infectie en de ernst van de aandoening. Het is mogelijk om lichte vormen van bronchopneumonie thuis te behandelen met een combinatie van rust en medicatie. Maar bij meer ernstige symptomen van bronchopneumonie vereisen een ziekenhuisbehandeling. Artsen behandelen patiënten met een bacteriële infectie met
antibiotica. Antibiotica werken echter niet voor virale infecties. Virale bronchopneumonie behandelt de arts met een
antiviraal medicijn, of anders is een symptomatische behandeling nodig. Patiënten met schimmel-bronchopneumonie zijn gebaat met
antischimmelmiddelen (antimycotica). De arts schrijft soms nog koortsverlagende medicijnen of hoestremmers voor.
Bij het herstel van bronchopneumonie is het essentieel dat een patiënt:
- alle medicijnen neemt zoals voorgeschreven
- veel warme vloeistoffen en water drinkt om slijm te verminderen en het ongemak te verlichten bij het hoesten
- voldoende rust
Het gebruik van een
luchtbevochtiger vermindert eveneens klachten veroorzaakt door bronchopneumonie.
Prognose van type longinfectie
Patiënten zonder andere gezondheidsproblemen herstellen meestal binnen één tot drie weken van bronchopneumonie.
Complicaties
Onbehandelde of ernstige bronchopneumonie leidt tot complicaties, en dan vooral bij patiënten met een verhoogd risico, zoals jonge kinderen, ouderen en patiënten met een verzwakt of onderdrukt immuunsysteem. Omdat de ademhaling aangetast is, leidt bronchopneumonie soms tot de dood.
Complicaties van bronchopneumonie zijn:
- acute respiratory distress syndrome (ARDS): ARDS is een ernstige vorm van ademhalingsfalen en is levensbedreigend.
- ademhalingsfalen: Dit treedt op wanneer de essentiële uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide in de longen faalt. Patiënten met ademhalingsproblemen hebben mogelijk een beademingsapparaat nodig.
- hartaandoeningen zoals hartfalen, hartaanvallen en een onregelmatig hartritme
- longabcessen: Een longabces is een met pus gevuld zakje dat zich in de longen vormt.
- nierfalen
- pleura-effusie: Opbouw van vocht rond de longen
- sepsis: Wanneer de infectie een overdreven immuunrespons veroorzaakt die de organen en weefsels van het lichaam beschadigt, is sprake van sepsis. Sepsis veroorzaakt mogelijk multiple (meervoudig) orgaanfalen en is levensbedreigend.

Regelmatig de handen wassen is belangrijk om bronchopneumonie te voorkomen /
Bron: Gentle07, PixabayPreventie
Dankzij vaccinaties zijn patiënten met een verhoogd risico beter beschermd tegen sommige vormen van bronchopneumonie. Kinderen jonger dan vijf jaar en volwassenen ouder dan 65 jaar moeten een arts raadplegen voor het krijgen van een vaccinatie tegen
pneumokokkenpneumonie, een longontsteking die veroorzaakt is door bacteriën.
Volgende aanbevelingen zijn eveneens nuttig:
- contact met geïnfecteerde personen vermijden
- gevaccineerd worden tegen andere ziekten die mogelijk leiden tot een longontsteking, zoals de griep, mazelen, waterpokken, kinkhoest
- met een arts praten over manieren om een longontsteking en andere infecties te voorkomen wanneer patiënten lijden aan kanker of hiv
- niet roken omdat tabak het vermogen van de longen om infecties te bestrijden, schaadt
- overmatig alcoholgebruik vermijden
- regelmatig de handen wassen om kiemen te vermijden
Lees verder