Beenzwakte: Oorzaken van zwakte in been of zwakke benen
Er zijn veel mogelijke oorzaken van beenzwakte, waaronder beroertes, beriberi en bijwerkingen van medicijnen. Bij beenzwakte ondervindt een patiënt vaak problemen met lopen. Daarnaast kunnen andere symptomen zoals tintelingen, pijn en gevoelloosheid optreden, zowel in één als in beide benen. Het is cruciaal dat een patiënt met zwakte in één of beide benen altijd een arts raadpleegt voor verder onderzoek, aangezien sommige oorzaken ernstig kunnen zijn en onmiddellijke medische aandacht vereisen.
Becker spierdystrofie
Becker spierdystrofie is een genetische aandoening die leidt tot een progressieve
spierafbraak. De aandoening ontstaat door een mutatie (wijziging) in het gen dat het spierondersteunende eiwit dystrofine codeert. Deze spierziekte veroorzaakt onder andere zwakte in de
benen. De zeldzame en progressieve aandoening kan leiden tot
vermoeidheid, zwakte van beide benen,
spierpijn,
algemene zwakte en een verminderde inspanningstolerantie.
Beriberi
Een
tekort aan vitamine B1 (thiamine) kan schade veroorzaken aan het
hart, de
hersenen en de zenuwen, wat leidt tot de zeldzame aandoening beriberi. Deze aandoening resulteert in symptomen zoals zwakte,
buikpijn,
pijn op de borst,
geheugenverlies,
zenuwpijn, zwelling van de armen en de
benen, en
kortademigheid. Tijdige behandeling is noodzakelijk om de klachten te verlichten en verdere complicaties te voorkomen.
Bijwerkingen van medicatie
Sommige
medicijnen en behandelingen kunnen leiden tot beenzwakte door hun impact op de beenspieren:
Cauda equina syndroom
Het
cauda equina syndroom is een zeldzame aandoening waarbij de zenuwwortels (cauda equina) aan het onderste (lumbale) uiteinde van het ruggenmerg worden aangetast. Deze noodsituatie kan symptomen veroorzaken zoals
lage rugpijn,
rugpijn die naar de billen uitstraalt, zwakte in de benen en/of gevoelloosheid in de dijen.
![Een bloedonderzoek bevestigt de diagnose / Bron: Frolicsomepl, Pixabay](/artikel-fotos/miske/873387757552-thumb1.jpg)
Een bloedonderzoek bevestigt de diagnose /
Bron: Frolicsomepl, PixabayChronische idiopathische perifere neuropathie
Perifere neuropathie verwijst naar symptomen zoals
gevoelloosheid,
tintelingen en een prikkelend gevoel in de
voeten. Wanneer de oorzaak onbekend is, spreken we van idiopathische perifere neuropathie. Chronische idiopathische perifere neuropathie komt vaak voor bij mensen ouder dan zestig jaar en wordt gekenmerkt door aanhoudende symptomen die niet verbeteren of verergeren.
Symptomen kunnen onder andere zijn:
- Verminderde gevoeligheid
- Oncomfortabele gevoelloosheid en tintelingen in de voeten
- Verlies van spiermassa
- gewrichtsstijfheid
- Moeite met staan of lopen door pijn
- Spierpijn
- Zwakte en krampen in de voeten en enkels
De diagnose wordt gesteld door een lichamelijk onderzoek,
bloedonderzoek om andere aandoeningen uit te sluiten, een neurologisch onderzoek en een elektromyografie (meting van elektrische spieractiviteit). De behandeling kan bestaan uit vrij verkrijgbare of door een arts voorgeschreven
pijnstillers, fysiotherapie en speciale schoenen die helpen bij evenwichtsproblemen en
wandelen.
Discushernia (hernia in de rug)
De wervelkolom bestaat uit 26 wervels, gescheiden door zachte wervelschijven gevuld met een geleiachtige substantie. Bij een hernia scheurt de buitenste laag van de wervelschijf, waardoor de geleiachtige substantie uitpuilt en druk uitoefent op een zenuw. Dit kan leiden tot
pijn,
nekpijn, armzwakte, beenzwakte en lage rugpijn of
hoge rugpijn. De rugpijn kan verergeren bij zitten of uitstralen naar beneden in het been. Zwaar tillen kan een oorzaak zijn van een hernia in de lage rug. Bij de meeste patiënten verdwijnen de symptomen binnen zes weken.
Guillain-Barré-syndroom
Het
Guillain-Barré-syndroom is een ernstige neurologische aandoening die begint met tintelingen of gevoelloosheid in de voeten. De symptomen verergeren snel en kunnen leiden tot zwakte van de voeten die zich omhoog verspreidt naar de benen en andere delen van het lichaam. Wanneer de borstspieren worden aangetast, kan dit levensbedreigende
ademhalingsproblemen veroorzaken. Vroege detectie en behandeling met medicatie kunnen de symptomen verminderen en de kans op volledig herstel vergroten.
Ischias
Ischias ontstaat door een beknelde heupzenuw in de lage rug, wat leidt tot
ischias. Dit veroorzaakt saaie tot scherpe en branderige pijn, evenals zwakte in de lage rug, de
heup, een bil en het
been. De symptomen verschijnen meestal aan één kant van het lichaam en verergeren bij langdurig zitten of niezen. Rust en strekoefeningen kunnen nuttig zijn bij milde gevallen. Bij ernstige klachten of pijn die langer dan een week aanhoudt, is medisch advies noodzakelijk.
Multiple sclerose
Bij de
auto-immuunaandoening multiple sclerose valt het eigen immuunsysteem het myeline aan, het beschermende omhulsel rond de zenuwen. Deze aandoening komt vooral voor bij mensen tussen de twintig en vijftig jaar. Symptomen kunnen zijn:
De ziekte kent perioden van rust en opflakkering van symptomen. Medicatie en/of fysiotherapie kunnen de kracht in de benen verbeteren en de progressie vertragen.
![Dubbelzien is één van de mogelijke symptomen van myasthenia gravis / Bron: Frankieleon, Flickr (CC BY-2.0)](/artikel-fotos/miske/785227934688-thumb1.jpg)
Dubbelzien is één van de mogelijke symptomen van myasthenia gravis /
Bron: Frankieleon, Flickr (CC BY-2.0)Myasthenia gravis
Myasthenia gravis is een auto-immuunziekte waarbij de spieren geen signalen van de zenuwen ontvangen. Hierdoor ervaren patiënten zwakte in de spieren. Symptomen zijn onder andere:
- Zwakte in de benen
- Moeite met slikken of praten
- Dubbelsichtigheid
- Aandachtstekort
- Moeite met het tillen van objecten of moeite met lopen
Perifere slagaderziekte
Een
perifere slagaderziekte is een aandoening waarbij de bloedvaten vernauwen (
vasoconstrictie) die normaalgezien bloed en zuurstof leveren aan de beenspieren. Hierdoor ontstaat een tekort aan voedingsstoffen naar de werkende spieren, wat vervolgens leidt tot pijn en zwakte van de spier. Andere symptomen van de ziekte zijn
koude voeten, een glanzende beenhuid en het verlies van beenhaar.
H]Polyneuropathie[/H]
Polyneuropathie ontstaat vaak door een onderliggende aandoening zoals
diabetes en leidt tot symptomen zoals:
- Tintelingen
- Pijn
- Gevoelloosheid
- Zwakte
Deze aandoening treft meestal de voeten en kan leiden tot verminderde controle over de benen. Behandeling kan bestaan uit het beheren van de onderliggende aandoening en het gebruik van medicatie of fysiotherapie om de symptomen te verlichten.
Spinale stenose
Bij spinale stenose, oftewel vernauwing van het wervelkanaal, ontstaat er druk op de zenuwen en het ruggenmerg. Dit kan leiden tot pijn en zwakte in de benen, vooral tijdens het lopen. Veroudering, osteoporose, een
spinale tumor, en een
hernia zijn enkele van de mogelijke oorzaken van spinale stenose. Behandeling bestaat vaak uit fysiotherapie, waarbij specifieke oefeningen en spierversterking de looppatroon verbeteren. In ernstige gevallen kan een operatie noodzakelijk zijn.
![Roken is een risicofactor voor een TIA en beroerte / Bron: Geralt, Pixabay](/artikel-fotos/miske/238316977812-thumb1.jpg)
Roken is een risicofactor voor een TIA en beroerte /
Bron: Geralt, Pixabay
TIA en beroerte
Een
TIA (Transient Ischemic Attack), ofwel een miniberoerte, is een waarschuwing voor een mogelijke
beroerte. Bij een beroerte wordt de bloedstroom naar een deel van de hersenen geblokkeerd door een
bloedstolsel. Risicofactoren voor zowel TIA als beroerte zijn onder andere
roken,
obesitas, en hart- en vaatziekten, hoewel deze aandoeningen iedereen kunnen treffen. Symptomen van een TIA verdwijnen meestal binnen enkele minuten, omdat het stolsel zich oplost of verplaatst. Bij zowel TIA als beroerte kunnen de volgende symptomen optreden: evenwichtsproblemen,
duizeligheid, zwakte in de armen en benen, gevoelloosheid in de benen of armen, een stijve nek,
verlamming aan één kant van het
gezicht of lichaam,
onduidelijke spraak, problemen met het gezichtsvermogen, en plotselinge, ernstige
hoofdpijn. De diagnose wordt gesteld op basis van een
patiëntgeschiedenis, lichamelijk onderzoek,
CT-scan,
MRI-scan, en een
elektrocardiografie (meting van de elektrische activiteit van het hart). De behandeling omvat vaak
antistollingsmiddelen om verdere stolsels te voorkomen; soms is een operatie noodzakelijk.
Toxinen (gifstoffen)
Verschillende toxinen, zoals
lood, schoonmaakmiddelen, insecticiden, en pesticiden kunnen ook bijdragen aan zwakte in de benen. Langdurige blootstelling aan deze stoffen kan zenuwen en spieren aantasten, wat leidt tot symptomen zoals zwakte, pijn, en verminderde coördinatie.
![Overmatig alcoholgebruik kan leiden tot zwakte in de benen / Bron: Jarmoluk, Pixabay](/artikel-fotos/miske/452786927654-thumb1.jpg)
Overmatig alcoholgebruik kan leiden tot zwakte in de benen /
Bron: Jarmoluk, Pixabay
Wernicke-Korsakoff-syndroom
Het
Wernicke-Korsakoff-syndroom is een ernstige neurologische aandoening die voortkomt uit een tekort aan thiamine (vitamine B1). Deze aandoening bestaat uit twee fasen: Wernicke’s encefalopathie (de acute fase) en het Korsakoff-syndroom (de chronische fase). Het komt vaak voor bij:
De acute symptomen zijn onder andere misselijkheid of
braken, gevoelloosheid in de benen,
verwardheid, geheugenverlies, onregelmatig lopen (bijvoorbeeld schokkerig of onstabiel),
snelle oogbewegingen (nystagmus), en schade aan het hart en zenuwstelsel. Diepe
slaperigheid kan in sommige gevallen leiden tot een
coma. Chronische symptomen omvatten voornamelijk mentaal gerelateerd geheugenverlies en
dementie-achtige gedragingen. De acute fase van het Wernicke-Korsakoff-syndroom is een medische noodsituatie en vereist onmiddellijke behandeling met thiaminesupplementen en ondersteunende zorg.
![Medicijnen kunnen helpen bij de ziekte van Parkinson / Bron: Stevepb, Pixabay](/artikel-fotos/miske/459448189584-thumb1.jpg)
Medicijnen kunnen helpen bij de ziekte van Parkinson /
Bron: Stevepb, Pixabay
Ziekte van Parkinson
De
ziekte van Parkinson is een progressieve neurologische aandoening die ontstaat door schade aan de substantia nigra, een hersengebied dat betrokken is bij de controle van beweging. Symptomen ontwikkelen zich geleidelijk en omvatten:
- Bewegingsproblemen
- Verandering in handschrift of andere schrijfproblemen
- Langzame bewegingen (bradykinesie)
- Problemen met evenwicht en lopen
- Spierverlies
- Stijfheid van de ledematen
- Tremoren (bevingen)
- Veranderingen in de stem
Behandeling kan bestaan uit veranderingen in levensstijl,
medicijnen, en fysiotherapie om de symptomen te beheersen en de kwaliteit van leven te verbeteren.
Geassocieerde symptomen van beenzwakte
Beenzwakte kan zich op verschillende manieren manifesteren. Symptomen kunnen mild tot ernstig zijn en variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Mogelijke symptomen zijn:
- Gevoelloosheid in de benen
- Moeite met staan en/of lopen
- Pijn in de benen
- Rugpijn die al dan niet langs de achterkant van de benen uitstraalt
- Tintelingen in de benen
- Verlamming
Alarmsymptomen bij zwakke benen
Wanneer beenzwakte optreedt, moet een patiënt altijd een arts raadplegen. In de volgende gevallen is onmiddellijke medische aandacht vereist:
- Plotselinge of acute beenzwakte
- Gevoelloosheid in de arm(en)
- Gevoelloosheid in de benen
- Koorts en/of koude rillingen
- Problemen met balanceren
- Problemen met het gezichtsvermogen
- Problemen met spreken
- Verlamming van de benen (onvermogen om de benen te bewegen)
Diagnostische tests en behandelingen
Bij het diagnosticeren van beenzwakte kunnen verschillende tests en behandelingen worden toegepast, afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak:
Prognose van zwakte in de benen
De vooruitzichten voor mensen met beenzwakte hangen sterk af van de onderliggende oorzaak. Veel oorzaken kunnen volledig herstellen met de juiste diagnose en tijdige behandeling. In sommige gevallen kan de zwakte verbeteren, hoewel volledig herstel niet altijd mogelijk is. Ernstige oorzaken, zoals schade aan de zenuwen, het ruggenmerg of de hersenen, kunnen blijvende effecten hebben.
Complicaties van zwakte in been of benen
Beenzwakte kan verschillende complicaties met zich meebrengen, afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de ernst van de zwakte. Hieronder worden enkele veelvoorkomende complicaties beschreven:
Verhoogd risico op vallen en letsels
Beenzwakte kan de balans en coördinatie beïnvloeden, wat leidt tot een verhoogd risico op vallen. Vallen kan resulteren in:
- Botbreuken, zoals een gebroken heup of pols
- Hersenletsel bij ernstige valincidenten
- Verstuikingen en verrekkingen van spieren en ligamenten
Verminderde mobiliteit
Chronische beenzwakte kan leiden tot verminderde mobiliteit en beperkingen in dagelijkse activiteiten. Dit kan resulteren in:
- Verlies van onafhankelijkheid bij activiteiten zoals lopen, traplopen, en persoonlijke verzorging
- Spieratrofie door gebrek aan beweging
- Verminderde kwaliteit van leven door beperking in sociale en recreatieve activiteiten
Pijn en ongemak
Beenzwakte kan gepaard gaan met pijn en ongemak door:
- Spier- en gewrichtspijn als gevolg van overbelasting of verkeerd gebruik van spieren
- Chronische pijn door onderliggende aandoeningen zoals artrose of neuropathie
Psychologische impact
De impact van beenzwakte kan ook psychologische gevolgen hebben, waaronder:
- Depressie en angst door verminderde mobiliteit en onafhankelijkheid
- Sociale isolatie door verminderde deelname aan sociale en recreatieve activiteiten
Complicaties bij langdurige behandeling
Langdurige behandeling van beenzwakte kan ook complicaties met zich meebrengen, zoals:
- Bijwerkingen van medicatie, waaronder misselijkheid, duizeligheid, of andere ongewenste effecten
- Fysiotherapie-gerelateerde letsels door onjuist uitgevoerde oefeningen of overbelasting
Secundaire gezondheidsproblemen
Beenzwakte kan secundaire gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals:
- Decubitusulcera (doorligwonden) bij langdurig zitten of liggen door beperkte mobiliteit
- Spiercontracturen door langdurige immobilisatie of verkeerd gebruik van spieren
Preventie van complicaties
Om de risico's en complicaties van beenzwakte te minimaliseren, kunnen de volgende maatregelen worden genomen:
- Regelmatige fysieke activiteit om de spierkracht en mobiliteit te verbeteren
- Aanpassing van de woonomgeving om valrisico's te verminderen, zoals het installeren van leuningen en het verwijderen van obstakels
- Psychologische ondersteuning om de emotionele impact van verminderde mobiliteit aan te pakken
Preventie van beenzwakte
Hoewel niet alle oorzaken van beenzwakte volledig kunnen worden voorkomen, kunnen enkele strategieën helpen om het risico te verkleinen:
- Regelmatig bewegen en het onderhouden van een gezond gewicht
- Voldoende vitamine- en mineraleninname om tekorten te voorkomen
- Vermijden van blootstelling aan schadelijke toxinen
- Behandelen van chronische aandoeningen zoals diabetes en hypertensie
- Het vermijden van roken en overmatig alcoholgebruik
Lees verder