Amoxicilline: Soort antibioticum voor bacteriële infecties
Amoxicilline is een antibioticum dat een arts vaak inzet voor de behandeling van een aantal bacteriële infecties, zoals onder andere een middenoorontsteking en een keelontsteking. Het antibioticum gaat net zoals andere medicijnen mogelijk gepaard met bijwerkingen, zoals misselijkheid en een huiduitslag. Dit soort antibioticum interageert mogelijk ook met andere medicijnen of zelfs onderzoeken. De meeste patiënten voelen zich beter nadat ze enkele dagen dit antibioticum hebben ingenomen. Amoxicilline werd ontdekt in 1958 en kwam in 1972 op de markt. De Wereldgezondheidsorganisatie meldt dat dit antibioticum één van de meest effectieve en veilige geneesmiddelen is die in de gezondheidszorg nodig zijn. Het is één van de meest voorgeschreven antibiotica en dan vooral bij kinderen.
Indicatie: Behandeling van infecties veroorzaakt door bacteriën)
Behandeling
Amoxicilline, een soort
bètalactamantibiotica, behandelt onder andere volgende bacteriële infecties:
Preventie
Verder werkt het antibioticum ook preventief tegen een aantal bacteriële infecties zoals:
Tegenindicatie
Patiënten die in het verleden een ernstige
allergische reactie gehad hebben op amoxicilline, mogen dit medicijn niet nemen. Verder moeten patiënten met
leverproblemen of
nierproblemen moeten mogelijk een lagere dosis krijgen of anders mogen ze dit medicijn niet nemen. Patiënten die onlangs gevaccineerd zijn of zich in de nabije toekomst willen laten vaccineren, mogen tot slot ook geen amoxicilline nemen.
Spectrum van activiteit
Amoxicilline bestrijdt bacteriën en voorkomt de groei van deze ziektekiemen. De medicijnen zorgen er namelijk voor dat de bacteriën geen celwanden kunnen vormen. Dit doodt de bacteriën en vernietigt uiteindelijk de infectie. Amoxicilline is een gematigd-spectrum, bètalactamantibioticum in de aminopenicillinefamilie. De arts gebruikt het geneesmiddel voor de behandeling van gevoelige grampositieve en
gramnegatieve bacteriën. Het is meestal het favoriete medicijn binnen de klasse omdat het beter wordt geabsorbeerd na orale (via de mond) toediening dan andere bètalactamantibiotica. Anno oktober 2020 zijn
Streptococcus, Bacillus subtilis, Enterococcus, Haemophilus, Helicobacter, en
Moraxella in de meeste gevallen gevoelig voor amoxicilline.
Citrobacter, Klebsiella en
Pseudomonas aeruginosa zijn anno oktober 2020 bestand tegen amoxicilline. Sommige
E. coli en de meeste klinische stammen van
Staphylococcus aureus hebben in verschillende mate resistentie tegen amoxicilline ontwikkeld.
Toedieningswijze van soort antibioticum
Patiënten nemen dit medicijn meestal via de mond in (oraal) in de vorm van capsules, oplosbare tabletten of siroop. Af en toe krijgen patiënten dit antibioticum intraveneus (via een ader) toegediend). De arts specificeert de juiste dosis en frequentie van het medicijn. De patiënt moet dit strikt opvolgen en de antibioticumkuur voltooien, ook als de symptomen verdwenen zijn. Stopt de patiënt namelijk voortijdig met de antibioticumkuur, dan verhoogt dit de kans op
antibioticaresistentie (bacteriën reageren niet meer op antibiotica) alsook op een terugkeer van de infectie.
Bijwerkingen van amoxicilline

Een milde huiduitslag komt mogelijk tot stand door het gebruik van amoxicilline /
Bron: Hans, PixabayVaak
De bijwerkingen van amoxicilline zijn vergelijkbaar met deze van andere bètalactamantibiotica, waaronder
misselijkheid,
braken, een
huiduitslag en met antibiotica geassocieerde
colitis (dikkedarmontsteking: de darmflora verandert namelijk door het nemen van dit antibioticum). Verder verhoogt amoxicilline ook het risico op schimmelinfecties (
candidiasis). Bij gebruik van het medicijn in combinatie met clavulaanzuur, kampt een patiënt sneller met
diarree (
antibiotica geassocieerde diarree). Mildere allergiesymptomen, zoals een huiduitslag, treden mogelijk op elk moment tijdens de behandeling op, zelfs tot een week nadat de behandeling is gestopt.
Zelden
Zeldzame bijwerkingen zijn onder andere:
Onmiddellijke medische zorg is vereist bij de eerste tekenen van deze nadelige effecten.
Ernstige allergische reactie
Patiënten die allergisch reageren op penicilline, krijgen mogelijk te maken met een anafylactische
shock (anafylaxie). Het begin van een ernstige allergische reactie op amoxicilline is soms zeer plotseling en intens. Hierbij is dringende medische zorg nodig. De beginfase van een dergelijke reactie begint vaak met een verandering in de mentale toestand, een huiduitslag met intense
jeuk (vaak beginnend in de vingertoppen en rond het liesgebied die zich snel verspreid), en gevoelens van
koorts, misselijkheid en braken.
Pijn op de borst,
hoesten,
een piepende ademhaling,
ademhalingsproblemen, jeuk en een
gezwollen gezicht of een zwelling van de keel zijn andere mogelijke tekenen van anfylaxie. Voor sommige patiënten die allergisch zijn voor amoxicilline, zijn de bijwerkingen fataal.
Voorzichtigheid bij gebruik van deze antibiotica
De arts moet altijd op de hoogte zijn van de huidige gezondheidstoestand en de
medische geschiedenis van de patiënt voordat hij een kuur met amoxicilline voorschrijft.
Het gebruik van de combinatie amoxicilline/clavulaanzuur gedurende meer dan één week heeft bij sommige patiënten een milde
leverontsteking veroorzaakt. Jonge kinderen die acute overdoseringen van amoxicilline hebben genomen, vertonen lusteloosheid, braken en een slechte nierfunctie.
Interacties van geneesmiddel voor behandelen van bacteriële infectie

Amoxicilline interageert met bepaalde medicijnen /
Bron: Stevepb, PixabayMedicijnen
Amoxicilline interageert mogelijk met volgende geneesmiddelen:
De effectiviteit van het medicijn vermindert of verhoogt door het gebruik van amoxicilline. Verder verhoogt mogelijk de toxiciteit (giftigheid) in het lichaam doordat het lichaam het geneesmiddel niet goed kan uitscheiden.
Testen
De resultaten van sommige testen zoals een urineglucosetest zijn anders door het gebruik van amoxicilline.
Lees verder